Warto więc w tym miejscu wspomnieć, że każdy zdrowy dorosły człowiek może i powinien być krwiodawcą. Stałymi krwiodawcami nie mogą być jedynie dzieci, młodzież dorastająca i starcy. W czasie pie wszego pobierania człowiek może oddać 200 ml krwi, później ilość zwykle wynosi 400 ml. W ciągu roku można pobrać krew od krwi dawcy mniej więcej sześciokrotnie. Niejednemu Czytelnikowi pobieranej krwi wyda się zaskakująco duża. Często bowiem widzimy przerażenie na twarzy już przy utracie kilku kropli ze skaleczoneg palca. Zdarzają się również wypadki, że pacjent jest zaniepokojony koniecznością oddania niewielkiej ilości krwi na badanie morfologicznczy biochemiczne. Tymczasem krwiodawcy czują się doskonale, zawsze rumiani, pełnokrwiści. Kontrolne badania wykazują u nich prawidłową ilość hemoglobin; krwinek czerwonych. Uwarunkowane to jest tym, iż szpik w odpowiedzi na okresowe upusty wzmaga wytwarzanie krwinek. Możemy więc być spokojni; krwiodawstwo nie przynosi szkody organizmu jest natomiast zaszczytną formą udziału w leczeniu chorych i ratowani życia ludzkiego. Najlepszymi dawcami są kobiety. Organizm kobie jest przyzwyczajony do małych strat podczas krwawień miesięcznych, a szpik kostny bez żadnego wysiłku wyrównuje wszystkie niedobory.