Przyczynę, dla której zmysły węchu i smaku omawiane są razem, łatwo zrozumieć po wykonaniu następującego doświadczenia. Należy dokładnie zatkać nos i spróbować zdać sobie sprawę z różnicy w „smaku" kawałka jabłka i kawałka ziemniaka. Wynik okaże się zaskakujący. Jabłko jest nieco słodsze, ale zasadnicza różnica smakowa ulega zatarciu. Każdy z nas pamięta, że „traci się smak" przy katarze. Oczywiście dotyczy to utraty doznań węchowych, a nie smakowych. W świadomości każdego doznania węchowe i smakowe są nierozerwalnie związane. Na całość wrażeń „smakowych" składają się ponadto doznania dotykowe. Jabłko i ziemniak różnią się spoistością. Analiza doznań smakowych wykazuje, że działanie na zakończenia dotykowe w jamie ustnej odgrywa niepoślednią rolę. Zespół pobudzenia czynników tych trzech zmysłów — węchu, smaku i dotyku — pozwala osiągnąć smakowi pełnię rozkoszy, a wydaje się, że węch odgrywa rolę wiodącą. Należy więc zacząć od omówienia tego zmysłu, a o dotyku mowa będzie w następnym rozdziale.