Aczkolwiek komórki zdolne są do pobierania energii w rozmaity sposób, to jednak podstawowym i jedynym źródłem energii w świecie żywym jest światło słoneczne. Komórki roślinne zdobywają tę energię bezpośrednio, zwierzęce — pośrednio spalając cząsteczki chemiczne, w których jest ona zmagazynowana. Poniższy schemat ilustruje wędrówkę energii w świecie żywym. Omawiając w rozdziale I mitochondria oraz chloroplasty, wspominaliśmy, że są to organella komórkowe, w których zachodzą reakcje dostarczające komórce energii, a więc procesy utleniania tkankowego oraz fotosyntezy. Energia ta bywa wykorzystywana w cytoplazmie i jądrze komórki, niekiedy z dala od tych struktur. Nasuwa się więc pytanie, w jaki sposób i w jakiej postaci odbywa się transport tej energii. Wspominaliśmy już, że energia cieplna nie może być wykorzystywana przez komórkę. Jak więc energia może w niej wędrować? Funkcję przenosicieli energii spełniają przystosowane do tego celu cząsteczki kwasów: adenozynotrójfosforowego i adenozynodwufosforo-wego, które w skrócie nazywane są ATP i ADP (z ang. adenosinetri-phosphate i adenosinediphosphałe).